Diecezja kaliska powstała w 1992 r. na mocy bulli Totus Tuus Poloniae populus papieża Jana Pawła II, jednak dopiero po 25 latach doczekała się swojego herbu. Został on ustanowiony w 1997 r. decyzją ówczesnego ordynariusza, biskupa Edwarda Janiaka. Jego opracowaniem zajęli się heraldycy: prof. Piotr Gołdyn i ks. dr Paweł Dudziński.
Herb ten przedstawia: na tarczy dwudzielnej w słup, w polu pierwszym błękitnym lilia naturalna o złotej łodydze i srebrnych kwiatach, w polu drugim w szachownicę biało-czerwoną dwa klucze złote w skos. Tarczę herbową zdobią: złota infuła z dwiema wstęgami oraz krzyż procesyjny skrzyżowany z pastorałem.
Błękitne pole tarczy symbolizuje Maryję, zaś lilia jest atrybutem św. Józefa, głównego patrona diecezji, któremu poświęcone jest Sanktuarium w Kaliszu (wzór lilii zaczerpnięty jest z cudownego obrazu św. Rodziny znajdującego się w kaliskiej bazylice). Biało-czerwone szachowane pole nawiązuje do historycznego herbu Ziemi Kaliskiej, zaś klucze symbolizują władzę papieską w Kościele, a także nawiązują do archidiecezji poznańskiej, z której wydzielono większą część diecezji kaliskiej i z której pochodził bp Stanisław Napierała, pierwszy ordynariusz kaliski.